علی شریعتی و بومی سازی علوم

چکیده در این نوشته، نخست به آرای مخالفان علم بومی در ایران اشاره ای می‎کنیم؛ سپس، برداشت های اندیشمندان را از دیدگاه شریعتی دربارۀ علم بومی مطرح می‎سازیم؛ بعد از آن، زمینه هایی که شریعتی برای مدل علمی خود شرح‎می دهد، بررسی می ‎کنیم. اصلی ترین این زمینه ها عبارت‎اند از: تأثیر فرهنگ بر علم، نقش محقق در علم و تفاوت علم و فکر. اینها بستر لازم برای علم بومی را فراهم‎می کنند؛ پس از آن، به ضرورت علم بومی در چهارچوب نقد علم مدرن از یک‎سو و اهمیت علم از سوی دیگر می پردازیم. معنای بومی سازی علم نزد شریعتی، حوزۀ بومی سازی و سازوکارهای آن، مباحث انتهایی این نوشته را تشکیل ‎می دهند. سرانجام، مقایسۀ مختصری میان شریعتی و برخی اندیشمندان صورت‎می گیرد. در مجموع، این مقاله بر آن است تا نشان‎دهد می توان شریعتی را یکی از نخستین کسانی دانست که نیاز به علم بومی را در جامعۀ ایران مطرح‎کرده اند.